 |
|
 |
To element pozwalający po
wywrotce wrócić kajakarzowi do pozycji wyjściowej poprzez oparcie się na
dziobie lub rufie kajaka innej osoby.
Opis:
Po wywrotce:
-
pochyl się do przodu (rys1 a),
-
przełóż wiosło pod pachę,
-
na zmianę stukaj rękami o dno
kajaka i przesuwaj dłońmi po burtach kajaka rys1 a (szukaj "dzióbka" kajaka
partnera),
-
złap za dziób kajaka partnera
ręką bliższą podchwytem
i podnieś się do góry
poprzez energiczny ruch biodrami, następnie wynurzaj tułów, a na końcu
głowę (rys1 b,c,d)
-
dołóż drugą rękę łapiąc dziób
kajaka nachwytem rys1 b,c,d (ręce prowadź przed głową).
W zależności od umiejętności
ćwiczących dzióbka nauczamy już od początku szkolenia, najlepiej w końcowej
części zajęć.
Najskuteczniej jest uczyć
go metodą analityczną (z rozbiciem na poszczególne fragmenty).
Ćwiczenia nauczania dzióbka:
Forma ścisła:
-
ćwiczenia bez wiosła (trzyma
je Instruktor lub współćwiczący),
-
chwyć się obiema rękami nachwytem
za dziób kajaka partnera i wykonuj coraz głębsze nakrycia się kajakiem.
-
jw., z połóż głowę na pokładzie
kajaka partnera i energicznym ruchem powrotnym bioder wróć do pozycji wyjściowej,
-
jw. zanurz głowę,
-
jw. puść kajak ręką dalszą,
-
jw. klepnij ręką wolną o dno
własnego kajaka,
-
jw. puść kajak obiema rękami,
-
wykonanie dzióbka w pełnej formie
bez wiosłbka
-
wykonanie dzióbka w pełnej formie
wiosłem trzymanym pod pachąbka
Wszystkie ćwiczenia wykonujemy
na obie strony kajaka, w bliskiej odległości od brzegu.
Błędy:
-
zbyt szybkie podnoszenie głowy
(rys.2),
-
zła praca bioder,
-
zły chwyt rękami dzióbka, ręce
prowadzone za głową (uniemożliwia to podniesienie się nad wodę).
|
rys.2 Niepoprawne wykonanie
"dzióbka" - zbyt wczesne
podnoszenie głowy powoduje
zatapianie kajaka partnera i
trudności z powrotem
do pozycji wyjsciowej |

|
|